خط ششم

نه قلم نوشتن دارم و نه قلب شاعری.

نه آنقدر نزدیکم که صدایم را بشنوی.

نه آنقدر دور که نبینم تو را.

وصف ندارد، پس برایت داستان میگویم.

شاید حواست پرت شود.

و من آهسته تو را تماشا کنم.

.

.

.

روزی روزگاری...