خط هفتم

در خود رجوع میکنیم و هر آنچه که هستیم رو با هر آنچه که میبینیم میسنجیم. قیاس میکنیم و عیار تعیین میکنیم و میپردازیم به داشتن یا نداشتن آن. کنکاش میکنیم که چیست و چگونه با ما سازگار است و یا چرا چرخش روزگارمان بر آن قرار ندارد. هر چه که هست دلبسته نشاید و یا نباید شد که در غور افکار شناور و گاهی به این سو و آن سو در گردشیم و قایق شوخی جالبیست برای ثبات. تنها مساله ای که شاید پرده بر چشم بسازد تعصب به رونق بازار است، که چیست پسند بازار و همرنگ جماعت شدن رنگ بردارد. اقلیت قراردادی و اکثریت اصطلاحی است و شادی شاید در حواشی این دو. نه مجذوب ترجمان کثیر اندیشه ای آزاد و نه مقهور گوشه نشینی عددی کوچک. 

میتوان به عدد سنینی خوش هم زیست با تمامی آدمهای متفاوت و در آنها رجوع کرد و یاد گرفت و چشید. طعم تند فلفل و گس خرمالو و شیرین عسل. حس کرد نوازش آفتاب پاییز و سوز زمستان و نسیم خنکای بهار. شاید اگر حرارت تابستان برایم تازه نبود دلتنگش میشدم.